شهید شهرام امیری سامانی

سلام
شهید سامانی
مایه آرامش و سامانده امور و مونس جان و دل ما در آن شرائط طاقت فرسای جنگ بود هر وقت او را میدیدم از وقار و ادب او لذت میبردم و حس عجیبی و خوبی نسبت به او داشتم.
نمیدانم چرا خداوند او را پیش ما فرستاده بود.
حاضر نبودم جای او رابا هیچکس دیگری عوض کنم.
صورتش نورانی وآرامبخش و حرکتش رو به آسمان بود.
افسوس که این نورانیت را وقتی درک کردیم که رفته بود و آنوقت بود که فهمیدیم چه گوهری گرانبهائی را از دست داده ایم.
شهرام بسیار نجیب،با ادب ،ساکت و بی سر و صدا ولی پرکار، دانا و با سواد بود. در اخلاق و رفتار و گفتار تربیت عجیبی داشت و برگزیده ای بود که خدا او را خیلی زود از بین ما جدا کرد.
درجه داری بود مطیع بالا دست و در سخترین و خطرناکترین شرائط دستورات و ماموریتهای عملیاتی را به کمک زیر دستانش به خوبی انجام میداد.
با توجه به حساسیتی که به اخلاق و رفتار کارکنان داشتم به جز خوبی از او چیزی دیگری ندیدم و نشنیدم.
ای کاش ما میفهمیدیم که چرا بعضیها در دل آدم جا دارند ولی متاسفانه وقتی از دست میروند میفهمیم که چه گوهر گرانبهائی بوده اند و چه سرمایه ای را از دست داده ایم. وقتی که دیگه غصه و داغش فقط بر دلمان میماند و آرزو میکنیم ای کاش زمان به عقب برمیگشت و او را باز هم در کنارمان میدیدیم. ولی افسوس که جای او بالاتر از این عالم خاکی است که اینجا و دربین ما بماند.
درست مثل مهمان که میگویند حبیب خداست، تا کنارت نشسته لطف خدا را انچنان احساس نمیکنی ولی وقتی از تو خدا حافطی میکند و میرود یک غمی از جدائیش توی دلت مینشیند.شهید امیری هم برایمان چنین حالتی داشت.
او لیاقت شهادت را به دست آورده بود.
آن روز در پد خاکی طلائیه چه روز سختی بود وقتیکه شنیدم شهرام عزیز در اثر ترکش خمپاره دشمن از خاک پر کشیده و در بهشت ابدی که لایقش بود جاودانه شده است.
موقع شهادت برای کاری عقب خط رفته بودم و نزدش نبودم .وقتی رسیدم که او دیگر بهشتی شده بود و اگر در ان موقع کنارش بودم شاید تاب نمی آوردم و خوب شد که بعد از شهادت هم ندیدمش که نبودنش را باور نکنم.
الان هم وقتی به یادش می افتم تحمل زیاد فکر کردن به او را ندارم.
او برگزیده بود و ما نالایق و نامحرم بودیم که او را خوب نشناخته بودیم.
واقعا خیلی برایم سخت بود که باور کنم و دلم پر از درد میشد که میدیدم بهترین درجه دارم را که سرباز لایقی بود از دست دادم .
همیشه میگویم چرا وقتی رفت شناختمش.
،یا لیتنی کنت معه فافوز فوزا عظیما،
یادش همیشه در دل و جانمان زنده است و التماس دعای خیر از او داریم.
دنیا و آخرت پدر مادر و اهلش آباد و چشمشان روشن از داشتن چنین عزیز شهید.
خداوند متعال به بستگان مخصوصا پدر و مادرش اجر و صبر عطا فرماید.
خداوند ما را مدیون شهدا و خانواده محترم آنان قرار ندهد
ارادتمند و چشم به دعا، صادقی.