بیستم آذر ۱۳۳۸ در روستای خرمکوه از توابع عمارلوی شهرستان رودبار دیده به جهان گشود. پدرش علی کشاورز بود و مادرش پیله ننه زمان زاده نام داشت. تحصیلات خود را تا سوم راهنمایی ادامه داد و بعد از آن ترک تحصیل نمود. شهید محرمعلی پسر بزرگ خانواده بود و بیشتر مسئوولیت های زندگی پدر و مادر بر عهده او بود. به همین خاطر بعد از یادگیری حرفه برق کشی ساختمان، به کار در زادگاه خود و روستاهای مجاور پرداخت و با در آمد خود خانه ای برای پدر و مادرش ساخت و به زندگی آن ها رونق بخشید.

شهید محرمعلی مومنی جوانی پر تلاش و متعهد بود و در بسیاری از فعالیت های مذهبی پیش قدم بود. به یاری فامیل و دوستان و نیازمندان می شتافت و هرگز در برابر کار نیکی که انجام می داد از دیگران انتظاری نداشت. او برای پیشرفت خود و خانواده گام های بلندی برداشت به همین خاطر از روستا به تهران هجرت نمود و به کار سیم کشی ساختمان ادامه داد.

به جهت روح ایمان و اعتقادات مذهبی قوی هرگز تحت تاثیر فساد جامعه آن روز قرار نگرفت و زمانی که مردم قهرمان ایران علیه رژیم ظالمانه پهلوی قیام کردند شهید محرمعلی نیز به فرمان رهبر انقلاب امام خمینی(ره) جذب فعالیت های انقلابی شد و همراه با مردم در بیشتر راهپیمایی ها و تظاهرات شرکت می کرد. سرانجام بعد از مقاومت هایی سخت در برابر عوامل وابسته رژیم پهلوی در راهپیمایی عظیم و تاریخی ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ در میدان شهدا   ( ژاله سابق) شرکت کرد و نیروهای نظامی رژیم در آن روز مردم زیادی را به خاک و خون کشیدند و هزاران نفر را به شهادت رساندند به طوری که در آن روز جوی خون به راه افتاد و آن روز در تاریخ انقلاب به عنوان جمعه سیاه نامیده شد.

شهید محرمعلی مومنی نیز در تاریخ 57/6/17 در همان میدان در اثر اصابت گلوله های مستقیم نظامیان به قلب مهربانش به شهادت رسید و پیکر مطهرش در قطعه ۱۷ بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.