شهید رازمیک داویدیان در خانواده ای زحمتکش و مذهبی در سوم تیرماه سال ۱۳۳۹ هجری شمسی ر۱۹۵۹ میلادی) در روستای میلاگرد از منطقه ارمنی نشین فریدن، متولد شد. رازمیک فرزند آقای توماس و سرکار خانم آشخن بود. او دو خواهر و پنج برادر داشت. این شهید «از کلاس هفتم ترک تحصیل کرد و به کار پرداخت. او به حرفه آهنگری مشغول بود.

رازمیک در دوران اول انقلاب و دفاع از کشور در منطقه خود بسیار فعال بود. او «از همان روزهای قیام مردمی انقلاب اسلامی در صفوف جنبش جای داشت و پس از پیروزی انقلاب در کمیته های محلی دفاع از انقلاب اسلامی ثبت نام و رسم مجوز حمل اسلحه را دریافت کرد». در روزهای پرجوش و خروش انقلاب، «جوانان ارمنی نیز در محلات ارمنی نشین دست به اقدامات امنیتی میزدند و پاسداری میکردند» . رازمیک با گروه های ارامنه در محلات ارمنی نشین وحیدیه، زرکش و نارمک سلاح در دست پاسداری میداد».

رازمیک داویدیان پس از اعزام به خدمت سربازی «دوره آموزشی را در مشهد گذراند و سپس به اهواز و پادگان سوسنگرد منتقل شد». او در یک ماموریت به آبادان منتقل می شود و «در ۲۷ اردیبهشت 1360 به افتخار شهادت نائل گشت».

شهید رازمیک پس از شهادت به تهران منتقل شد و پیکر مطهرش با حضور مردم مسلمان و ایرانیان ارمنی انجام شد. «مراسم مذهبی خاک سپاری در کلیسای مترجمان مقدس (سربوتس نارگمانچاتس) تهران با حضور شورای خلیفه گری و شورای های کلیسایی و نهادهای اجتماعی و گروهی از همرزمان او برگزار شد».

پس از انجام مراسم مذهبی «تابوت پیکر رازمیک پوشیده با پرچم جمهوری اسلامی ایران به آرامگاه ارامنه نور بوراستان منتقل و در جایگاه ویژه شهیدان به خاک سپرده شد. بر مزار او کشیش ارشد آهارون درگالستیان از سوی خلیفه گری ارامنه سخنانی شایان بر زبان راند»..