هشتم بهمن ۱۳۴۳، در شهرستان قم چشم به جهان گشود. پدرش خيرالله، كارمند ارتش بود و مادرش عفت نام داشت. تا چهارم متوسطه در رشته راه و ساختمان درس خواند. طلبه بود. به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت. بيستم اسفند ۱۳۶۲، با سمت مسئول عمليات در جزيره مجنون عراق بر اثر اصابت گلوله به صورت به شهادت رسيد. پيكرش مدت‌ها در منطقه ماند و هفتم خرداد ۱۳۸۰، پس از تفحص در بهشت‌زهرای شهرستان تهران به خاك سپرده شد.
آموختن درس در کنار معارف دینی
از آن جا که معتقد بود درس تنها کافی نیست و باید معارف و علوم دینی را نیز آموخت وارد حوزه علمیه شد در ابتدا در حوزه علمیه برهان شهر ری و در محضر اساتید آن جا به تحصیل مشغول شد همراه تحصیل در حوزه دبیرستان را نیز ادامه داد و به پایان رساند مدتی را نیز در حوزه آیت الله مجتهدی به فرا گیری علوم پرداخت در این مدت مقدمات را به پایان رسانده بود. با پیروزی انقلاب وارد بسیج شد و فعالیت هایش را در راه انقلاب شدت بخشید چندین بار از سوی منافقین تهدید شده بود یک بار هم به او حمله کرده بودند و او را کتک زده بودند.
محمدرضا نماز شب می خواند
محمد رضا جوانی بود اهل دعا و نماز شب بود و غیبت نمی کرد و دیگران را هم از آن منع می کرد علاقه بسیار زیادی به امام خمینی داشت. با شروع جنگ چند بار به جبهه رفت. با این که شدت ضعف و ناراحتی جسمی او باعث شده بود که پزشکی او را به جبهه منع کند ولی او دست بردار نبود و در عملیاتهای زیادی شرکت می کرد.
یک بار هم در بمباران شیمیایی مجروح شده بود به تهران که بر می گشت باز هم بیکار نمی نشست با پدرش مسابقه قرآن می گذاشت و با او مباحثه می کرد. در آخرین بار پس از یک ماه نبرد در عملیات خیبر در جزیره مجنون و در بیستم اسفند ماه ۱۳۶۲ به شهادت رسید. پیکرش را پس از هفده سال به خانواده اش باز گرداندند.
